02/08/2017
“Het zonnetje dat voor iedereen wilde schijnen”
Innerlijk kind werk helpt jou om terug te kijken naar je kindertijd en je jeugd, stukken her te beleven, bepaalde gebeurtenissen en gevoelens te verwerken, zodat jij in het hier en nu beter kunt functioneren en kunt zijn wie je zo graag wilt zijn!
“Ik heb zelf jammer genoeg niet altijd een even leuke kindertijd gehad. Wel heb ik hier veel van geleerd, wat ik graag met jou wil delen. Door alle gebeurtenissen wilde ik vooral rust en blijheid geven thuis. Dit ontwikkelde ik al op zeer jonge leeftijd. Ik wilde mijn ouders, vooral mijn moeder, niet tot last zijn. Ik was als meisje een vrolijk zonnetje. Die met haar lach voor iedereen wilde stralen. Boos of verdrietig zijn hield ik achterwege en voor mezelf. Zonnetjes stralen alleen maar warmte en plezier uit. Dit leidde ertoe dat ik op latere leeftijd een echte pleaser werd. lk wist niet zo goed wat mijn eigen behoeftes waren en vond het lastig om te voelen en bij mijn emoties te komen. Ik was vooral bezig met anderen. Dat zij mij leuk vonden. Ik cijferde mezelf steeds meer weg.
Door Innerlijk kind werk werd ik mij bewust van mijn patroon en overlevingsmechanisme.
Bewustwording is voor mij een eerste stap geweest in mijn groeiproces naar acceptatie en verandering. Ik beleefde weer hoe ik was als klein meisje, als zonnetje. Dat ik al die emoties (naast blijheid) zo voor me had gehouden en hoe eenzaam ik me soms voelde. Ik realiseerde me dat ik hierdoor niet goed voor mezelf zorgde. Ik wilde de focus op anderen niet meer, ik wilde meer focus op mezelf!
Dit werd een ontdekkingstocht. Wat waren dan mijn behoeftes? En wie wil ik dan graag zijn? Ik heb vooral geleerd dat zonnetjes ook stralen als zij boos, bang of verdrietig zijn. Dit was mijn grootste geruststelling! Ik raakte dat kleine meisje, dat zonnetje niet kwijt. Ik blijf mijn warmte en het stralen voor altijd behouden, maar weet nu dat de zon niet altijd hoeft te schijnen!”
Wat is een innerlijk kind eigenlijk en wat maakt dat ik deze techniek zo graag inzet?
In mijn optiek is een innerlijk kind te vergelijken met jouw levensverhaal, jouw gevoelens en belevenissen tot je achttiende levensjaar en hoe je deze gebeurtenissen als kind hebt geïnterpreteerd.
Mijn moeder zij vroeger altijd tegen anderen, maar ook naar mij toe ´jij / zij komt er wel´.
Als klein meisje heb ik dit nooit begrepen of gezien als iets positiefs. Op de basisschool al begon ik steeds harder met werken om hogere cijfers te halen. Dit deed ik om mezelf te bewijzen, ik wilde zo graag horen van mijn moeder dat ik het goed deed. Pas op veel latere leeftijd kwam ik achter de positieve intentie van ´jij komt er wel´. Mijn moeder was altijd al trots op mij, alleen ik was degene die dat niet zo had gevoeld.
Deze herinneringen en gevoelens aan je kindertijd draag je mee gedurende je leven en dat noem je naar mijn mening een innerlijk kind.
Ik zet deze techniek zo graag in omdat het mij als psychodynamische therapeut tijdens het geven van een individuele workshop, of wanneer ik dit integreer in een sessie, veel energie geeft.
Het allerbelangrijkste is natuurlijk dat ik merk dat het zoveel positieve effecten heeft op mijn cliënten.
Ieder mens kijkt vast wel eens terug naar zijn kindertijd of jeugd. Er komen dan mooie herinneringen naar boven, verdrietige momenten, heftige gebeurtenissen of misschien wel anekdotes waar je grinnikend aan terugdenkt. Als je nu naar jezelf kijkt wat heb jij dan nog bijvoorbeeld van dat lieve behulpzame meisje of dat leergierige stoere jongetje? Zijn er bepaalde eigenschappen die je toen had en kwijt bent geraakt en graag weer zou willen? Ben jij eigenlijk op dit moment wel degene die je wilt zijn?
Soms kun je als volwassene nog steeds zoeken en behoefte hebben naar het krijgen van erkenning. Dit kun je bij collega´s zoeken in werksituaties, door bijvoorbeeld alle taken naar je toe te trekken. Hiermee heb je zelf de situatie en gedachtegang gecreëerd dat als je alle taken op je neemt, dit tot de puntjes uitvoert, je collega’s jou waarderen. Wat deze man zich niet realiseert is dat hij dit eigenlijk doet, omdat zijn vader hem nooit heeft gezegd dat hij trots op hem is en goed is zoals hij is. Hierdoor heeft de jongen al vroeg perfectionisme ontwikkeld en nu als volwassen man ontdekt hij dat hij door hard te werken en niet zijn grenzen aan te geven, gewaardeerd wordt. Hiermee verdoezelt hij eigenlijk de pijn die hij als kleine jongen had.
Of je doet vrijwilligerswerk omdat je graag gewaardeerd wilt worden. Je gaat wandelen met een oudere dame. Elke week is ze weer blij dat ze met jou een frisse neus kan halen. Als jij dit niet doet, komt zij niet buiten. In deze situatie is de vrijwilliger zich niet (geheel)bewust dat zij dit voor een groot deel doet omdat ze waardering heeft gemist van haar ouders. Dit kleine meisje kreeg vroeger geen complimentjes. Ze mist de erkenning als volwassene nog steeds en denkt deze leegte op te vullen door vrijwilligerswerk te gaan doen. Op deze manier krijgt ze van de oudere dame steeds de bevestiging dat ze blij met haar komst is.
Hoe komt het dat je zo graag erkenning wilt, dingen goed wilt doen of jij jezelf in situaties steeds niet gezien of gehoord voelt?
Ken jij jouw innerlijk kind al? Kom eens kennismaken en vraag bij mij een individuele workshop aan!